„Każdy ma prawo do szczęścia
i swego miejsca w społeczeństwie".
Maria Grzegorzewska
Najodpowiedniejszym czasem na kształcenie prawidłowych postaw wobec drugiego człowieka, a więc także niepełnosprawnego, jest okres pobytu w przedszkolu.
Wychowanie integracyjne jest cennym doświadczeniem dla dzieci. Korzystnie wpływa na ich rozwój społeczny i intelektualny. Dziecko pełnosprawne zwykle „podnosi poprzeczkę” dla swoich możliwości, stara się być coraz lepsze, by być wzorem dla swego niepełnosprawnego kolegi. Wspólne przebywanie z dziećmi niepełnosprawnymi uczy je empatii, tolerancji, szacunku i otwartości wobec tego co inne. Sprzyja wzrastaniu wrażliwości emocjonalnej, poszerza wiedzę o człowieku i życiu, uczy dostrzegania innych niż własne problemów, zrozumienia odmienności drugiego człowieka, trudności w jego funkcjonowaniu, a także gotowości niesienia mu pomocy, bycia uważnym i odpowiedzialnym w kontaktach z nim. Dzieci są doskonałymi obserwatorami, znają możliwości i potrzeby swoich kolegów.
Integracja w naszym przedszkolu to wspólne bycie razem dzieci zdrowych i niepełnosprawnych, wesołych i smutnych, dzieci o różnych możliwościach, potrzebach i zainteresowaniach jednoczących się we wspólnym działaniu. Bycie razem daje szansę akceptacji inności w sposób spontaniczny i naturalny, daje szansę na radość, uśmiech, pracę i zabawę. Przebywanie w grupie rówieśniczej umożliwia zdobywanie i wzbogacanie doświadczeń społecznych. Dzieci pełnosprawne łatwiej zrozumieją problemy niepełnosprawnego kolegi, uczą sie tolerancji, szacunku i wrażliwości. Dzieci niepełnosprawne, spotykając życzliwość i zrozumienie, pokonują lęk przed nową nieznana sytuacją, przed nowym środowiskiem. Poprzez wspólne działania dzieci uczą się opiekuńczości i odpowiedzialności za innych.
Celem projektu było: